November rain - came early. Left me dead inside.

A rainy October night,
my own private firefighter
made a sudden re-appearance
(God help me!)

Πόση δύναμη έχει ένα φιλί όταν είσαι μια γραμμούλα από το θάνατο?

Πόση δύναμη έχει η εικόνα σου, να μπαίνεις στο δωμάτιο με την πετσέτα από το ντους τυλιγμένη στους μηρούς σου, τινάζοντας το κεφάλι σου και πιτσιλώντας τον κόσμο?

Πόση δύναμη έχει η αίσθηση της αγκαλιάς σου, να με πονάει το σώμα μου ολόκληρο όσο δεν είμαι κουλουριασμένη στα μαξιλάρια σου?

Πόση δύναμη ήθελε να τα τινάξουμε αυτά στον αέρα?....

Βρέχει πάλι... Ωραία. Παρέα. Θυμάμαι που έγινε η έκρηξη μεσάνυχτα, με νεροποντή, στο βενζινάδικο κάτω από το σπίτι μου (ναι, ήταν ηλίθιο να πιστεύει κανείς ότι είναι οκ τα βενζινάδικα ανάμεσα σε σπίτια, αλλά είπαμε, αυτά συμβαίνουν μόνο στους άλλους, έτσι δεν είναι?).

Ηρθες με το δεύτερο όχημα, κι εγώ δεν το ήξερα καθόλου....

Είχα τρέξει με το νυχτικό στην αστυνομία, τέσσερα τετράγωνα μες τη νύχτα στο τμήμα, να τους ειδοποιήσω, κι εκείνοι έκαναν χάζι μέχρι να πάρουν χαμπάρι τι γινόταν... Ευτυχώς που έπεσαν απανωτά τηλέφωνα κι ήρθατε κι εσείς από τον σταθμό της Πυροσβεστικής μάνι-μάνι...

Εμπρησμός ήταν? Ανάφλεξη? Ξεχασμένο αποτσίγαρο?

Κι έκαιγε, έκαιγε, έκαιγε...

Θα ακολουθούσατε τα ίχνη της φωτιάς ανάποδα, να βρείτε το pattern και να καταλάβετε... (ναι, τα θυμόμουν όλα αυτά που μου έλεγες απ’τη δουλειά σου, κάθε που μας έβρισκε το ξημέρωμα με το πρώτο φως να μπαίνει από τα παντζούρια, χορτάτους και πεινασμένους μαζί, να πηγαίνει η ξαγρύπνια σύννεφο κι όμως να πετάμε...).

Μια βροχή στο τέλος ημέρας Οκτωβριάτικης, με τρομακτική υγρασία και ζέστη που σε έλιωνε, και όμως... φωτιά. Στο σπίτι μου. Φωτιά κι από πάνω βροχή, surreal εντελώς...

Και τι φαντάζεσαι πως έπαθα όταν σε είδα να κατεβαίνεις με φουλ στολή και τη σωλήνα στα χέρια, φωνάζοντας στις κάμερες ν’αδειάσουν δρόμο τόσο απότομα, τόσο... Ησουν σε υπηρεσία...

Εντεκα μήνες και 6 μέρες μετά...

Και στο μυαλό μου με το που σε είδα, επιστρέφοντας μούσκεμα και τρελλή από αγωνία, εσύ στις άλλες σου υπηρεσίες...

Μες τον κόσμο, να βγαίνουν οι φλόγες και να καταπίνουν με θόρυβο, έκοψε για λίγο και συνέχισαν μετά να αδειάζουν οι ουρανοί, ο κόσμος να ανεβάζει ένταση, και όμως όλα ήταν σιωπηλά στ’αυτιά μου και υπήρχες μόνο εσύ. Σε slow-motion. Το πρόσωπό σου να φωτίζεται και ν’αγριεύει από τις γλώσσες, τις πύρινες, και από πάνω όλο μαύρος ο καπνός, καυτερά δεμένα φουρφούλια να καίνε τους ορόφους...

Αν δεν είχατε έρθει, αν δεν ήταν και τόσο βροχερός ο καιρός, θα είχε γίνει μια μεγαλειώδης έκρηξη και δεν θα ξυπνούσαμε ποτέ... Δεν θα μάθαινα ποτέ αν...

Αν.

Σήμερα δε μ’ένοιαζε έτσι ή αλλιώς.

Σ’έφερε η στιγμή, θα την στραγγάλιζα λοιπόν να μου τα ξεράσει όλα αυτή τη φορά, δεν θα έβγαινε ζωντανή από τα χέρια μου...

Πόσην ώρα σας πήρε? Ξέρω’γω?

Αυτό που ξέρω είναι πως μόλις σβήσατε τη φωτιά και πλέον θα κάνατε το αντίστροφο, να βγάλετε τα νερά από τα υπόγεια, την ώρα που όλοι πλακωνόντουσαν για το τι θα κάνουν, τι θα μαζέψουν και πού θα κοιμηθούν, βούτηξα τα κλειδιά απο το Μπάμπη, πήρα το αμάξι του και ήρθα στον σταθμό.

Σε όλο το δρόμο ευχόμουν να με δεις την ώρα που θα σταματάω απ’έξω, να είναι ένα σημάδι ότι αυτή τη φορά θα πάνε όλα καλά...

Τράβηξα χειρόφρενο στην πίσω είσοδο την ώρα που ξαναγεμίζατε και έτρεμα απ΄το κρύο έτσι όπως βγήκα μαλλιά-κουβάρια... Σήκωσες το βλέμμα σου από σκυφτός που ήσουν πάνω σε μια στρόφιγγα και.... ΖΑΠ! Αυτό ήταν!

Stare-lock.

Ετρεξα σαν παιδάκι στη βροχή, να χωθώ στην αγκαλιά σου μια ώρα αρχύτερα...

Το βλέμμα σου ήταν ΑΥΤΟ το βλέμμα. Τα είπε όλα. Μ’εσφιξε πριν δρασκελίσω και τις τελευταίες λιμνούλες για να σε πιάσω...

Lip-lock!

Γύρισα απότομα τα μάτια μου προς τα πάνω να κοιτάξω τη βροχή που έπεφτε και με πάγωνε – χιλιάδες σταγόνες έτρεχαν με φόρα να σκάσουν πάνω μας, και δεν άντεξα το θέαμα. Ο,τιδήποτε δεν ήσουν εσύ εκείνη την ώρα, μπορούσε να εξαφανιστεί από προσώπου γης και να μην ξαναπατήσει....

Οι υπόλοιποι πρέπει να είχαν μείνει σέκοι. Οταν όμως ο αρχηγός γαμεί, οι άλλοι στέκουν σούζα, νόμος της αγέλης...

Είχες σκίσει ό,τι είχα πιστέψει ποτέ στη ζωή μου για μένα. Με σιχαινόμουν όταν ήμουν αυτό που γινόμουν μαζί σου.

O εαυτός που καθόταν, ο εαυτός που ποθούσε και τίποτε άλλο.... Ημουν τόσα πολλά, ολόκληροι χάρτες τα μέσα μου, αλλά μαζί σου, εγώ για σένα και πάλι πολύ μου ήταν...

Το χέρι σου έπιανε τη μισή μου πλάτη και με κράταγε πάνω σου – μέχρι να μας κράξουν, ήμουν ακίνητη στην αγκαλιά σου να στάζουμε, να τρέχουν τα νερά επάνω μας, να τρέχουν τα δευτερόλεπτα πριν να πρέπει να γυρίσεις στην ομάδα, αλλά από μέσα μου ήδη χόρευα.

Λαμπυρίζοντας στη νύχτα.

Από μέσα μου ήσουν ξανά δικός μου. Με δικές μου κινήσεις, να οδηγώ εγώ.

Σ’έπιασα να βαθαίνει η ανάσα σου λίγο.

Ηταν ένα «Ναι!» πυροτέχνημα, που έσκασε στο κεφάλι μου μέσα.

Θα κρατούσε?...


When I look into your eyes
I can see a love restrained
But darlin' when I hold you
Don't you know I feel the same

'Cause nothin' lasts forever
And we both know hearts can change
And it's hard to hold a candle
In the cold November rain

We've been through this such a long long time
Just tryin' to kill the pain

But lovers always come and lovers always go
An no one's really sure who's lettin' go today
Walking away

If we could take the time
to lay it on the line
I could rest my head
Just knowin' that you were mine
All mine
So if you want to love me
then darlin' don't refrain
Or I'll just end up walkin'
In the cold November rain

Do you need some time...on your own
Do you need some time...all alone
Everybody needs some time...
on their own
Don't you know you need some time...all alone

I know it's hard to keep an open heart
When even friends seem out to harm you
But if you could heal a broken heart
Wouldn't time be out to charm you

Sometimes I need some time...on my
own
Sometimes I need some time...all alone
Everybody needs some time...
on their own
Don't you know you need some time...all alone

And when your fears subside
And shadows still remain
I know that you can love me
When there's no one left to blame
So never mind the darkness
We still can find a way
'Cause nothin' lasts forever
Even cold November rain

Don't ya think that you need somebody
Don't ya think that you need someone
Everybody needs somebody
You're not the only one
You're not the only one

Guns 'N' Roses / November Rain