Hitwave...

Ηξερα πως είχε έρθει η ώρα. Τρεις μόλις στιγμές πριν, έβλεπα τα μουσκεμένα σεντόνια κι έβλεπα εσένα κι εμένα πάνω τους. Και κατευθείαν το ρολόι, σαν την τρελλή, να δω σε πόσην ώρα έφτανες. Πόσο θα σου έπαιρνε να παρκάρεις, να ανέβεις τη σκάλα, να βάλεις τα κλειδιά στην πόρτα, για ν’ανοίξω και να κολλήσω τα πάντα μου πάνω σου – ούτε να μου πεις καλησπέρα δε σ’άφηνα. Στις υπηρεσίες σας. Να σας βγάλουμε τα ρούχα τα ιδρωμένα απ’το γραφείο, να χωθούμε κάτω από το ντους, ν’αρχίσουμε και να τελειώσουμε καταϊδρωμένοι ώρες μετά, κάπου μες το σπίτι. Εχοντας τα κάνει όλα μαντάρα στο περασμά μας...

Το μόνο που έβλεπα τώρα όμως ήταν λερωμένα σεντόνια, ώρα να τ’αλλάξω και να βάλω πλυντήριο. Οπου νά’ναι θα’ρχόσουνα, και ξαφνικά το ένοιωθα, θα μ’ενοχλούσε ο ιδρώτας σου – αυτός που έβλεπα μέχρι τώρα να στάζει από το μέτωπό σου πάνω μου, κι ας ήταν το κλιματιστικό στο φουλ στις πλάτες μας – να τινάζεσαι και να πετάγονται χοντρές σταγόνες και μες το ξάναμμα να τα βρίσκω όλα τόσο σέξυ... εγώ όλα αυτά? μπλιαχ...

Heatwave, το acid test της καύλας: όσο τρελλαίνεσαι να λιώνετε ο ένας μέσα στον άλλον, να γλυστρούν τα κορμιά και να παλεύουν να κρατηθούν το ένα από το άλλο, όλα οκ. Μόλις όμως αντί λάγνο ύφος απ’το πρωί στον καφέ, γλύστρα και χύσια, δεις πόρους με εφίδρωση και μπάφιασμα από την κίνηση, ε, ξέρεις πως είναι ώρα να του δίνεις!

Hit the wave, Jack!

Summer Sun / Texas