Ο Ερωτας στα Χρόνια της Συνήθειας.

Σου μιλάω.
Απλώς γεμίζω τον αέρα ανάμεσά μας.

Δε μ'ακους.

Οχι ότι πριν με άκουγες.
Τώρα όμως δε σε νοιάζει να το δείχνεις.

Σε κοιτάζω.
Δε μπορώ να σε δω.

Η παρουσία σου δε φτάνει να γεμίσει ο χώρος.

Γίνεσαι διάφανη.
Ακόμη κι όταν είσαι εδώ και κοιμάσαι.

Κι έτσι και πάω να ανοίξω την πόρτα,
τινάζεσαι να μου κλείσεις το δρόμο.

Μη τυχόν και κάνω το βήμα.

Μα μόλις ξανακάτσω, όλα στο pause.

Θα με τρελλάνεις!




Photo: Helmut Newton, Berlin.