Friday Night Talk

Friday Night Talk...

Κι εγώ είχα μια σκατά ημέρα, μια σκατά έβδομάδα για την ακρίβεια... Τι πα να πει όμως άσε με κι άσε με? Για πόσο άσε με? Για πέντε λεπτά, για δέκα? Για μισή ώρα, για μία, για κάνα τρίωρο, μέχρι την Κυριακή το βράδυ? Μίλα μου να σε καταλάβω, κι εγώ θέλω να χαλαρώσω, να τα πούμε όμως λίγο... Δε μιλάμε. Δηλαδή μιλάμε, λέμε διάφορα, αλλά... Ποιά είμαι, με θυμάσαι? Το ποιά είμαι τώρα, δε θες να το μάθεις? Αλλαξα λες... Πρόβλημα λοιπόν, γιατί εσύ είσαι ο ίδιος. Φριχτά ο ίδιος!

Δε με βοηθάς... Αν δεν έρθεις να κάτσουμε λίγο μαζί, θα πάω μέσα μόνη μου. Κι αυτή τη φορά θα στο κρατήσω και το ξέρεις. Και δεν έχει αύριο αγαπούλες, αυτά πάει, δεν περνάνε πλέον. Δε μπορείς το γράψιμό σου σήμερα, να μου το κάνεις πατ-πατ-πατ αύριο, κι όλα μια χαρά.

Ποτέ δεν ήταν μια χαρά, ούτε στην αρχή. Αλλά έδειχνες χαρούμενος μαζί μου. Ε, τώρα δεν... Κοίταξέ μας! Ξέρω, λάθος ώρα. Δε γίνεται όμως, εγώ τώρα θέλω να τα πούμε, τώρα που σε βρίσκω επιτέλους και μέχρι το πρωί θα είσαι εδώ.

...

Καλά, κατάλαβα. Πάω μόνη μου μέσα. Για την ώρα.