15.1.07

Gamble Love, not Money!


Sexy Back / Justin Timberlake

Αυτό είναι: τόσον καιρό με πάει με τα χίλια μεν, αλλά δεν έχω τ’αντικλείδια να τον πατήσω εκεί που πονάει αυτός. Πάντα θα είναι ο εαυτός του, η δουλειά του, οι αρχές του εργένη οι σφιχτόκωλες και μετά, πολύυυ μετά εγώ ή οποιοσδήποτε άλλος. Να πω ότι δεν το’ξερα, ότι δεν το έβλεπα...

Α ρε, μια γυναίκα ξέρει πάντα τι παίζεται σε μια σχέση. Με το που πιάνει το πρώτο βλέμμα του άντρα ότι «Μμμμ... τώρα εσύ κάτι μας λες, για να το ψάξουμε καλύτερα...», από εκείνη ακριβώς τη στιγμή βυθομετρά με χειρουργική ακρίβεια τον άλλον. Το αγκίστρι μου το μάσησε, σχέση θα μασήσει? Για προχώρα...

Ελα όμως που μετά από πολλές περιστροφές κι οι δύο γύρω από τον εαυτό μου, ερχόμαστε στο κρίσιμο: Should I stay or should I go? Και βασικά εσύ stay, εγώ να κάνω τα δικά μου... Φτάσαμε λοιπόν και τώρα ώρα αποφάσεων. Αλλά εσύ εκεί, μουλάρι. Αμετακίνητος. Πετάω αγκίστρια, τα μασάς, και μετά τίποτα. Κύριος!

Πώς έπεσα να με πάρει πάλι στη λούμπα? Δεν είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι αυτή τη φορά θα τα έκανα όλα διαφορετικά, ότι δεν θα άφηνα ποτέ ξανά να με μεταχειριστούν? Καλά, να μη με ξαναπονέσουν πάει μακριά, αλλά τουλάχιστον να έχω τον έλεγχο και να κρατώ πάντα το καλύτερο κομμάτι για μένα. Να μην ξαναμπώ «από κάτω» πριν καλά-καλά αρχίσει το «μαζί»... Σκααατά!


Ποιό μαζί, ανάθεμα αν ήξερα τι σκέφτεται ακόμη κι όταν το κάνουμε! Το νιώθω ότι με θέλει, εμένα, όχι το όπως-λάχει-πήδουλο. Οτι – κάτσε να δεις, πώς μου το έλεγε , α ναι, ότι είμαι «προστιθέμενη αξία» και τον ανεβάζω λέει. Αλλά να τον έχω σχεδόν να κλαίει, να μ’εκλιπαρεί με τ’όνομά μου, όχι «μωρό μου - αγάπη μου» και γενικούρες, να προφέρει τ’όνομά μου λίγο-λίγο, τόσο ξελιγωτικά που και μόνο που το σκέφτομαι.... (αναστεναγμός)... και σε δέκα λεπτά να είναι πάλι νορμάλ, αυτό πάλι τι είναι? Απ’το πύρωμα στην βαθειά κατάψυξη χωρίς ένα κρακ... Πώς διαόλο το σπάμε αυτό?

Να γουστάρει και να το ξέρω (ναι, με σέβεται κάθε επόμενο πρωί!) αλλά... Αυτό το «αλλά» που τσακίζει κόκκαλα... Είναι πιο «δικός μου» απ’όποιον μ΄έχει πλησιάσει, αλλά... Δεν τα έχει βάλει όλα στο τραπέζι, δεν χτυπά τις μπλόφες μου, τα ρέστα του ακόμη δεν...


Δεν το χωνεύω, να σκάσω είμαι! Ποιός έχει το πάνω χέρι τη φορά που πραγματικά μετράει, εκείνη που φαίνεται πλέον το τραπέζι της πόκας δίπλα στο ξέστρωτο κρεβάτι? Την ώρα που χορτάσαμε αρκετά με τα πανγαμήσια, όχι τόσο βέβαια που να τα παρατήσουμε εντελώς, αλλά αρκετά ώστε να κοιτάξουμε μια γύρα στο δωμάτιο...

Και νά'τοι, δυό εαυτοί στην τσόχα να παίζουν τη σχέση για παιχνίδι, με αληθινά λεφτά τα όσα αθώα ακόμη και όλες τις πληγές. Ο κερδισμένος την φέρνει τη σχέση στα μέτρα του, παίρνει όλα τα αθώα στην τσέπη, και ρίχνει και τις πληγές του στον άλλον. Νίκη.

Ποιός λοιπόν κάνει παιχνίδι, αυτός που θα παίξει πιο πολλές φορές το ρόλο του απόμακρου, που θέλει μεν - και μοιράζει και χαρτί να δείξει πρεμούρα, μα μπορεί να χάσει από δώσιμο? Η ο χωμένος-μέχρι-απελπισίας, που όμως κάποια φορά δεν θα ρεφάρει μία, δεν θα ρεφάρει δύο, θα χάσει το σπίτι του αλλά θ’αποσυρθεί, θα βάλει και την τράπουλα στην τσέπη, να μείνει ο άλλος χωρίς κοινό κι αντίπαλο?


Ε, εγώ έμπλεξα με τον τύπο που τα κάνει όλα: και τη μάνα και τον κερδισμένο και τον χαμένο. Μια πόκα όλη μόνος του. Μα τι λέω? Ενα καζίνο όλο μόνος του... Το μόνο που έχω για δικό μου, ότι βαριέται να ψάχνει. Πάλι καλά, προς το παρόν του φτάνω εγώ. Καιρός όμως να ταράξω λίγο τα νερά. Οχι απλώς παιχνιδάκια να μην κάθομαι όπως με στρώνει, αλλά να μην κάθομαι γενικώς. Μπας και καταλάβει ότι με χάνει.

Ξέρω, ξέρω... Για να μην αισθάνεται ότι χάνει φάσεις, θέλει να μου κάνει τα χίλια-μύρια, να τα περάσω όλα από κείνον. Να βάλει όχι σφραγίδα, μαρκάρισμα κανονικό γι’ αγελάδα. Πώς το είχε πει ο Wilde, κάθε άντρας θέλει να είναι ο πρώτος μιας γυναίκας, και κάθε γυναίκα θέλει να είναι η τελευταία γι’αυτόν? Ε, κάτσε, να το πάω μία ακόμη, οι άντρες θέλουν την πρωτιά, όχι για να μην υπάρχει σύγκριση (πρώτος = ό,τι και να της κάνουν το βρίσκει σούπερ), αλλά ΚΥΡΙΩΣ για να την μαρκάρουν, να την τσαλακώσουν, να την κάνουν damaged goods για τον επόμενο. Σ’ότι δεν σπέρνουμε (πια), καίμε σπαρτά, ζωντανά και γέφυρες.

Αμ δε θα του κάτσει λοιπόν, αυτό είναι. Εγώ βέβαια τι θέλω, μου λες? Κόντρα στην κόντρα για να τον φέρω στα νερά μου? Τι κούραση! Εκείνος φαίνεται, τον βλέπω, σήμερα θέλει πάλι τη δόση του από κάτι, έχει καιρό να κάνει παιχνίδι – πολλή ηρεμία έχει πέσει ξαφνικά... Για να δούμε...


Τον βλέπει από την ανοιχτή πόρτα του μπάνιου, που ξυρίζεται. Οσμίζεται τους αχνούς και τη μυρωδιά του αφρόλουτρου. Της έρχεται στη μύτη η ανάμνηση της μυρωδιάς του χαμηλά, καθαρό και μωρουδίσιο, ιδρωμένο και αντρικό...

Χμ, σαν πολλή ξούρα δε ρίχνει για δείπνο με πελάτες και τ’αφεντικό? Δε πειράζει αγόρι μου, γίνε όμορφος, θα σου ντυθώ κι εγώ να βγω με τις φίλες μου για καμάκι, η νύχτα είναι ακόμη στην αρχή. Ετσι ή αλλιώς, τις μεταδειπνιακές παπαριές του αφεντικού εγώ θα τις τραβήξω, τα νεύρα σου-κάγγελο και πλάτη-γράψιμο, ροχαλητό κι άγιος ο Θεός...

Αντε, μέχρι να βγει απ’το μπάνιο, να βάλω και τις κάλτσες που μου πήρε – ούτε γενέθλια ούτε γιορτή έχω, επέτειος δεν είναι, άρα ή τις είδε σε καμιά βιτρίνα και του γυάλισαν, ή πηδάει. Η πηδιέται. Κάτι κάνει πάντως... Ολους τους άλλους τους έπιανα να πάρει και να σηκώσει, με την παραμικρή διαφορά στην ανάσα, τους καταλάβαινα αμέσως! Με τούτον εδώ, πρόβλημα...


Οταν λαχταράς τον άλλον τόσο πολύ, δε πα’ να το παίζεις ότι έχεις το κοντρόλ, κάποια στιγμή θα σε προδώσει το σώμα σου. Πάνω που θα νομίζεις ότι έχεις λίγο ακόμη σχοινί, τότε ακριβώς θ’αφεθείς. Και θα κάνει override το λιώσιμο για κείνον. Κι ειδικά όταν του δίνεσαι μετά από επίδειξη αυτοκυριαρχίας, τινάζεις στον αέρα ό,τι «πανωχέρι» είχες ποτέ.

Το ξέρω, στο τέλος δε θα μου μείνει παρά μόνον το ότι βγήκα με φίλες, ναι, και καλά ανοιχτό το ενδεχόμενο να μου την πέσουν λιγούρια στη μπαρότσαρκα. Ε, ΚΑΙ? Αν γυρίσει και θέλει να το κόψει στον ύπνο, έτσι θα γίνει. Αν θέλει ένα στα γρήγορα, πάλι έτσι θα γίνει. Κι αν ακόμη έχει φορτώσει, και μου κάνει βασιλική περιποίηση, εκείνος θα τελειώσει σαν βασιλιάς κι εγώ σαν πρόβατο (τα πρόβατα δεν χύνουν βασιλικά!).

Τουλάχιστον να τις βάλω να του κάνω το χατήρι, να δούμε τι χατήρι θα μου κάνει κι εκείνος. Εστω να με πάρει 3-4 φορές στο κινητό, να δουν οι φίλες μου ότι τον έχω τυλίξει σε χρόνο dt (γειά σου ρε Μαζώ), που τα σιχαίνεται αυτά, κι όλο μου λέει ότι αφού είμαστε μαζί, είμαστε και τέρμα. Μέχρι εκεί, δεν είναι βραδιά για παραπάνω...

Ξεκινάμε, ΔΕΝ του καθόμαστε, ούτε καν σαν παιχνιδάκι «σου πατάω αντίσταση»...


Α, ωραία, νά’την με το έτοιμο το γελάκι και το δωράκι φορεμένο – και γοβίτσα, και τη μπλούζα της μόνο, εσώρουχα μηδέν, έτοιμη να βγει είναι, να μου γκομενίσει. Ωραία, έλα να της σπάσω τον τσαμπουκά, να βγει να σούρνεται. Ελα μου ‘δω που έχω κάτι στο νου - βαμμένη, ακόμη καλύτερα, έχω να σου κάνω κάτι μουτζούρες...

Περίφημα- μέχρι εδώ όλα καλά! Τι σου είναι όμως, κάθε μα κάθε φορά που της χαϊδεύω τα πόδια μπροστά, στα καλάμια, από κάτω προς τα πάνω, της πιάνω σφιχτά τους αστραγάλους και το πάω αργά και συρτά ως το καθε μπούτι από πίσω, τη νιώθω ν’ανοίγει – προσμονή, πάντα με τον ίδιο τρόπο, συμμετρικά και στο 5-λεπτο.
Μόλις προχωρήσω όμως στο παρασύνθημα, πώς γίνεται και κάθε μα κάθε φορά περιμένει την κίνηση, κι είναι έτοιμη να κάνει το ακριβώς ανάποδο? Να μου τη σπάσει, να μου δείξει ότι έχει επιβολή (λέμε τώρα...) Μμ, και το γλείψιμο πάνω από τις κάλτσες δεν είναι κακό – περίεργη αίσθηση, σα να γλείφεις μπομπονιέρα, καυλωτικό πάντως, δε λέω...

Οπα! Να τη δω τώρα, που είναι η ώρα της να κάνει κόνξες, δεν ξέρει τι την περιμένει... Ελα που έχω κέφι να το στήσω το αφεντικό και να τους πάω άδειος αλλά κεφάτος... Σηκώνουμε μπλούζα χωρίς να την βγάλουμε, πασαλείβουμε το κραγιονάκι και βάζουμε τα δάχτυλά στο στόμα της, την ακουμπάμε με ό,τι έχουμε από τη μέση και πάνω (από κει και κάτω μακριά της, μη τα σκατώσω κιόλας...)


Για έλα, κάτσε να δούμε πώς θα ξεφύγεις σήμερα.... Κάνε μου κόλπα, που μου γυρίζεις και τουρλώνεσαι και περιμένεις για να με παιδέψεις. Θα κάνω μετά ό,τι γουστάρω. Θα περιμένεις και καλά να μου βγάλεις την πίστη πρώτα, να μ’έχεις στα γόνατα λέει και θα το παίξω κανονικά το παιχνιδάκι, σαν καλό, υπάκουο παιδί. Αλλά σήμερα κοριτσάκι δε με φτιάχνεις εσύ, μόνος μου παίζω, μόνος μου φτιάχτηκα, κατεβαίνω με ντρίμπλες άσχημες κι εσύ κομπάρσα...

Εχεις πισωκίνηση sugar?



Μάλιστα. Τι έχουμε εδώ?

Γυναίκα με βιτρίνα τσαμπουκά, ψωνισμένη να φαίνεται κάτι καλύτερο απ’αυτό που είναι, στα κρυφά μουτζώνει συνέχεια την τύχη της, την τύφλα της, τη μούρη της γενικώς. Κρατάει πάντα πισινή, για νά’χει το κεφάλι της ήσυχο.
Κατερίνα. Zerrin.

Αντρας ανατολίτης, από τους εξόχως δυτικοποιημένους, με τον αφέντη μέσα του και τον γιάπη απ’έξω του, στα κρυφά ξέρει ότι ξέρει και δεν τον νοιάζει να το δείξει κιόλας. Αλλά μια νίκη, σε κάθε επίπεδο, είναι νίκη, όπως και να το κάνουμε. Κι είτε παίρνεις σώβρακα στο γήπεδο ή στριγκάκια στο κρεβάτι, η ανατολή παίρνει γλυκειά εκδίκηση...
Αντώνης. Adem.

Πάρτε οποιονδήποτε συνδυασμό θέλετε:

1. Κατερίνα-Adem.
2. Κατερίνα-Αντώνης.
3. Zerrin- Αντώνης.
4. Zerrin-Adem.


Πιστεύει κανείς ότι σ’αυτό το παιχνιδάκι εξουσίας, αν τα βρούνε αυτήν ακριβώς την ώρα (πριν βγουν για βράδυ / πριν αρχίσει να χοντραίνει η ανάλυση κι αρχίσουν τα καμπανάκια της σχέσης, πάρτε το σε όποιο βάθος θέλετε), μπορούν τα γαμογονίδια που κουβαλάμε, τ’απωθημένα που φτιάξαμε ή οι στρατηγικές «ποιός έχει το πάνω χέρι» να τους το χαλάσουν?

Οχι δα...


Πριν την τσόχα, στα σεντόνια έχουν πιθανότητες να κερδίσουν όλοι.

Gamble love, not money.

Μake love, not war!!!

I’m bringing sexy back / Them other boys don’t know how to act
I think your special what's behind your back / So turn around and ill pick up the slack.

Take em’ to the bridge / [Bridge] / Dirty babe

You see these shackles / Baby I’m your slave
I’ll let you whip me if I misbehave / It’s just that no one makes me feel this way
Take em’ to the chorus / [Chorus]
Come here girl / Go ahead, be gone with it
Come to the back / Go ahead, be gone with it
VIP / Go ahead, be gone with it
Drinks on me / Go ahead, be gone with it

Let me see what you’re working with / Go ahead, be gone with it
Look at those hips / Go ahead, be gone with it
You make me smile / Go ahead, be gone with it
Go ahead child / Go ahead, be gone with it

And get your sexy on / Go ahead, be gone with it
Get your sexy on / Go ahead, be gone with it
...
I’m bringing sexy back / Them other fuckers don’t know how to act
Come let me make up for the things you lack / Cause your burning up I gotta get it fast
Take em’ to the bridge / [Bridge] / [Chorus]

I’m bringing sexy back / Them other fuckers wait till I attack
If that’s your girl you better watch your back / Cause she’ll burn it up for me and that’s a fact
Take em’ to the chorus / [Chorus]
...

Aphrodite said most of it... in doncat, post "29 Mαΐου", 29.05.06