Προυστ... Μας Τελείωσες!

20. Το αγαπημένο σας ποτό;

Νερό. Πενταδιάφανο, δροσερό, μπόλικο (σε κάθε του μορφή, ακόμη και θαλάσσιο, κι ας μην πίνεται). Α, και η παλιού τύπου βυσσινάδα της γιαγιάς μου, με πολλά και τεράστια παγάκια, σ’εκείνα τα μεγάλα γυάλινα ποτήρια, και το κουτάλι με μακριά λαβή ...



21. Για ποιο πράγμα μετανιώνετε περισσότερο;

Για το ότι δεν είπα όσες φορές το ένιωσα, το «Σ’αγαπώ». Και πάει η στιγμή και χάθηκε.

22. Τι απεχθάνεστε περισσότερο απ’ όλα;

Τη γαϊδουριά. Την αχαριστία. Τα χτυπήματα κάτω από τη ζώνη. Γενικά το να πέφτει κάποιος πολύ χαμηλά σε «κώδικα ιπποσύνης», στο βαθμό που ισχύει τέτοιος «κώδικας» (ή θα όφειλε να ισχύει) σήμερα.

23. Όταν δεν γράφετε, ποια είναι η αγαπημένη σας ασχολία;

Λες κι είμαι επαγγελματίας γραφιάς ή μπορώ να το εξασκώ κατά βούλησιν... Γαμώτο, μου συμβαίνει...η ζωή μου, δεν προλαβαίνω! Τεσπα, ασχέτως χρόνου, η ζωγραφική, ο χορός, το τραγούδι, το σεξ. Αν και τίποτε από αυτά δεν γίνεται καλά χωρίς έμπνευση, και μάλιστα το τελευταίο ίσως δεν αξίζει καν τον κόπο αν είναι ανέμπνευστο...



24. Ο μεγαλύτερος φόβος σας;

Μην πάθουν κάτι τα παιδιά μου. Συγκριτικά με αυτό, όλοι μου οι άλλοι φόβοι (πολλοί και τόσο έντονοι που μου κόβουν την ανάσα πολλές φορές), είναι 50 πατώματα πιο κάτω, με τίποτε στις ενδιάμεσες θέσεις.

25. Σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα;

Σε καμμία. Μπορεί να μην πω την αλήθεια για να μην πληγώσω και να σιωπήσω, αλλά ψέμματα όχι, με τίποτα. Τα βαριέμαι, τα ξεχνάω, ακόμη κι ένα λευκό ψεμματάκι δε θα θυμάμαι πώς το είπα και σε ποιόν, οπότε μπορεί να αυτοκαρφωθώ αργότερα, άσε. Είναι πολυτέλεια χρόνου το ψέμμα τελικά.

26. Ποιο είναι το μότο σας;

Η αγάπη δεν κρατιέται.

27. Πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;

Μόλις αισθανθώ ότι όλα είναι τακτοποιημένα (όχι στην εντέλεια, αυτό δεν θα συμβεί ποτέ, αλλά σε κάποιον καλό βαθμό), να εξαϋλωθώ μ’ένα σιγανό «πουφ!», αφήνοντας για λίγο ένα συννεφάκι που να μυρίζει ταλκ...!

28. Εάν συνέβαινε να συναντήσετε τον Θεό, τι θα θέλατε να σας πει;

“Βρε καλώς τηηηηηην!!!! Για λέγε, για λέγε!!!!”

29. Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτόν τον καιρό;

«Πνευματική» και «κατάσταση» μαζί? Ας πούμε «πνευματικώς» σε μια πελώρια ανακατάταξη των παλιών και αποκρυστάλλωσή τους και... «καταστατικώς» μια λύσσα να βρω τρόπο να τα ανεβάσω στον... «μπλόγγερ» της ζωής μου για «ποστς»-παρακαταθήκη (μεταφορικά μιλάω, δε ζω εδώ μέσα!)



Τι, αυτό ήτανε? Τέρμα ο ψυχοβγάλτης? Οκ, τότε τους ζυγούς λύσατε και συνεχίζουμε σεξύτεροι!