Μαρία - Τέταρτο Πρίσμα: ο Ψ.

Ναι, ννναι κυρία μου, περάστε, καθήστε, να σας εξηγήσω μόνον ότι σας δέχτηκα εκτάκτως, μια και είχα ακύρωση στο ραντεβού των 11:00, κανονικά πρέπει να κλείσετε ώρα με τη γραμματέα μου, αλλά τέλος πάντων... Να υπενθυμίσω ότι έχουμε 50 λεπτά στη διάθεσή μας, τουλάχιστον να μου πείτε τα βασικά. Καθίστε αναπαυτικά, εγώ θα είμαι απέναντί σας, στο γραφείο μου, εκτός αν με θέλετε δίπλα σας. Οχι? Εντάξει. Λοιπόν?... (Τι’ν’τούτη, σα γνωστή μου φαίνεται, κάτσε να την προσέξω καλύτερα... Κατάσταση-αγρίμι, λίγο από εκμαθημένη αβοηθησία, κάτι σε προβολή απωθημενου, χμμμ... Ωραία φωνή, συγκεντρωμένη σκέψη, μάλλον κλαμμένη, κοιτάζει στα ίσια... Πάλι καλά, οι περισσότερες κομπλάρουν κι αρχίζουν το παιχνίδι-μες-το-παιχνίδι, φλερτ μες τη συνεδρία, μπλιαξ, έχω βαρεθεί να κάνω το υποκατάστατο με όλες τις οιστριονικές γκαβλωμένες bitches...)

"Εμμμ, ναι, έχει χαρτομάντηλα στο τραπεζάκι... Παρακαλώ..." (Τι μου λέει τώρα, τη μάνα της και τον πατέρα της, τις κλασικές μεταθέσεις, άντε, αν όλα πανε καλά και ειναι στοιχειωδώς ενδιαφέρουσα, θα την κρατήσω για καμμιά 20-αριά συνεδρίες.. Να τσεκάρω όμως πρώτα πόσο σπασαρχίδω είναι, μη δεσμευτώ και μετά με τρελλάνει...)

"Δηλαδή ποιός από τους δύο είπατε?..."(Ευτυχώς που τα έχει σε κουτάκια, εύκολη περίπτωση, δε λέω, αλλά για σήμερα τη βλέπω παιγμένη - )

"Ωπ! Με συγχωρείτε, το κινητό μου, ναι, είναι από τα επείγοντα, μισό λεπτό παρακαλώ... "(Χμ, μνίτσα, τα sms σου, μπορείς σήμερα στη μία... θα σου στείλω sms, κάτσε να το περάσω – τι μικρά πλήκτρα για ανδρικά δάχτυλα... «ό-λ-α μ-έ-σ-α», πάρ’τα μικρή! Οκ, κάτσε να σκεφτώ τώρα το αμάξι μου στο συνεργείο, τι ταρίφα θα πέσει το απόγευμα, να μου πέσει... Δε γίνεται, γράφει το μνί μήνυμα και μου σηκώνεται... Στην ηλικία μου, και μόνο γι’ αυτό, θα έπρεπε να της πάρω σπίτι στο τέλος...)

"Συγνώμη και πάλι, ευχαριστώ, συνεχίστε παρακαλώ, ναι, από την προηγούμενη ενότητα... Ναι, με όποια σειρά θέλετε εσείς...." (Αν εξαιρέσουμε ότι είναι τελικά ξάγρυπνη και εν θερμώ, ελέγχεται... Το’χουμε... Ολη μες την τσαλάκα, με μερικά sessions θα το ξεκαθαρίσουμε το θέμα.. Δε τη βλέπω για αυτοκτονική, ωραίες γάμπες, δε μου φαίνεται για μανιακή, ωραία χέρια, καταθλιπτική εν τω γεννάσθαι ίσως, μια προδιάθεση λίγο, θέλει και ψάξιμο μ’αρχετυπικά... Πολύ έρωτας ρε αδερφάκι μου, she can’t take no for an answer…) "Κι εσείς πώς αισθανθήκατε γι’αυτό? Οχι, μη μου πείτε τι έκανε ο άλλος, εσείς τι -, για σας... Ω ελάτε, μην κλαίτε..." (Α, ευτυχώς, πλησιάζουμε στη λήξη, άντε γιατί δεν κρατιέμαι, ακυρώνω όλα μου τα ραντεβού! Μωρέ καλά κάνω κι έχω 5 κινητά, σπίτι, δουλειά και τα ρέστα πιπίνια, αλλιώς... Καλά το’λεγε ο Νάσος, όλες τις λες «αγάπη μου» και ξεμπερδεύεις, που να θυμάσαι ονόματα...

Ωπ, νάτο, nod, she’s wrapping up… Ρε την κακομοίρα, χάλια είναι, θα μπορούσα να της πετάξω δυο-τρεις κατευθύνσεις να πορεύεται, να ηρεμήσει λίγο, αλλά με περιμένει το μνί).

"Για σήμερα λοιπόν τα είπαμε, αγαπητή. Εχω σημειώσει ορισμένες ερωτήσεις για σας, με τις οποίες θα ασχοληθούμε την επόμενη φορά. Θα κανονίσετε το ραντεβού σας όχι αργότερα των 15 ημερών, και σ’αυτό το διάστημα θα ήθελα πρωτίστως να χαλαρώσετε. Να κάνετε πράγματα που σας ευχαριστούν, ει δυνατόν να μην συναντηθείτε με κανέναν από τους εν λόγω κυρίους, καθώς αυτό θα συμβάλλει στην περαιτέρω αποσταθεροποίηση της καταστασής σας. Λυπάμαι, δε μπορώ να κάνω εκτίμηση για το πόσο διάστημα θα πάρει η ψυχοθεραπεία σας, αλλά σίγουρα θα πρέπει ν’αρχίσουμε τις τακτικές συνεδρίες, για να φωτιστούν οι συγκρούσεις μέσα σας και οι λόγοι που σας κάνουν να αντιδράτε έτσι."

(Ωραίος, ούτε υποβολέα νά’χα!).

"Θέλω μέχρι την επόμενη φορά να ξεκαθαρίσετε ποιά είναι 2 από τα πράγματα που σας εξαγριώνουν στον κάθε έναν τους. Σας γράφω και ήπια αντικαταθλιπτικά και δύο τονωτικά, θα πρέπει βλέπετε να σας στηρίξουμε κι αλλιώς. Μην ανησυχείτε, όλα θα πάνε καλά – και για τον ύπνο ξεκινήστε μ’αυτά και βλέπουμε...Ελάτε τώρα, από’δώ, δεξιά, ναι, θα τα ξαναπούμε, να μου προσέχετε μόνον σας παρακαλώ, να ξεκουραστείτε λίγο... Ναι, το κινητό μου στη διάθεσή σας, Ευχαριστώ, κι εγώ, γειά σας!"

(Αι σιχτίρ θ’αργήσω στο τέλος – τι τό’θελα το ψυχιατριλίκι, δεν έκανα σκωληκοειδίτιδες με το κομμάτι καλύτερα...)